Şu sıralar tekstil sektörü üzerine duyumlar alıyorum ve gözlemler yapıyorum. Bu gözlem ve duyumlar beni yakın zamanda yapılan üçlü bir konuşmaya götürdü. Konu chp içindeki değişim tartışmalarından ve genel başkanlıktan açıldı. Aksaray chp parti binasındayız partiye destek veren vatandaşlarla gündemi konuşuyoruz. Kılıçdaroğlu’nun artık oturduğu genel başkanlık koltuğunu bırakmayarak işgal ettiğini dile getiriyorlar. Bu konu valiliğe kadar uzanıyor. Vatandaş şunu dile getiriyor ben valilige gidiyorum bana çözüm üretecekleri yerde bahane üretiyorlar.
Niye geldiğimi soruyorlar not alıyorlar ve gönderiyorlar diyerek isyan ediyor. Vatandaş bu isyanın sonunda şu soruyu soruyor
“Biz bunlara bunun için mi oy verdik bize bahane üretsinler diye mi?”
Aksaray belediyesine yönelik olarak da şunları anlatıyor:
Belediye kapısından içeri giremiyoruz bizi almıyorlar. En çarpıcı cümleyse hiçbiri vatandaşı düşünmüyor.
Bu vatandaş belediyeye gittiğini ve çalışanlardan birinin biz gönül belediyeciliği yapıyoruz
Cümlesine karşı o Evren Dinçer’in sözü oluyor. Vatandaş devam ediyor Evren Dinçer’in de sözü değil yazıyorlar Evren Dinçer de söylüyor.
Bu konuşmanın sonrasında tekstil sektöründe olan bitenleri de ekleyince ortaya şu sonuç çıkmıyor mu?
Seçilenler gerçekten vaat edilenleri yerine getiriyor mu?
Getiriyorsa neden bu olumsuz düşünceler var
Koltukta oturmak bir başka rahatlık ve rehavet mi getiriyor seçilenlere. Tekstil sektöründeki seçilmiş isimlerin de durumu farksız değil mi?
Verilen sözler tutuldu mu?
Bu sözler yerine getirilmediyse sorumlusu kim veya kimler?
Yapılan açıklamalarda karşılaşılan sorunları dinliyoruz.
Her sektörde de bu sorunlar yaşanıyor diye bir cümle kalıbında sıkışıp kalıyoruz
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)